Bugün bir kere daha anladım ki yalan eninde sonunda, öyle ya da böyle, erken ya da geç ortaya çıkıyor. Çünkü yalan ortaya çıkmamak için yeni yalanlarla beslenmelidir. Yalanların sayısı arttıkça hata yapma oranı da aynı şekilde artar.
Bugün söylenen bir yalanı yakaladım ve karşımdakinin itibarı bir anda yerle bir oldu.
Anladım ki ne kadar faydalı işler yapmış olsan da, ufak bir yalan bütün o olumlu düşünceleri alıp götürmeye yetiyor. Güvenin sarsılıyor bir kere, artık o kişiden gelen her bir cümlede “acaba..?” diyorsun içinden.
İçine bir şüphe düşüyor o andan sonra ve şüpheyle de yaşanmıyor. Yürümüyor işler. Duruma göre yani aniden kesip atıyorsun ya da biraz bekleyip inceldiği yerden kopartıyorsun.
Bugün anladım ki yalan söylemek akıllı, hafızası kuvvetli, empati yetisi yüksek kişilerin elinde çok güçlü bir silah olabiliyorken, kendini akıllı zannedip uyanık geçinenlerin ise rezil olmaları ile sonuçlanabiliyor.
Bugün anladım ki yalan günü kurtarır, geleceği mahveder.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder